Vroeger speelde ik blokfluit, zoals ieder kind van ouders die dat een belangrijk stuk van de opvoeding vinden. Meteen hierna begon ik aan de piano. Nog voordat ik op school ook maar aan huiswerk had gedacht, kreeg ik het al mee bij pianoles. Je moet immers oefenen. Helaas is dat een karaktertrek die bij mij al 22 jaar hetzelfde is. Ik wil in m'n vrije tijd zelf kunnen kiezen wat ik ga doen. Huiswerk, hoe interessant ook, hoort daar niet bij.
Na een jaar of 3-4 met steeds meer tegenzin maar minder oefening naar de lessen te gaan hield het dan ook op. Ik was toen een jaar of 11.
Op m'n vijftiende kreeg ik echter langzaamaan een goede en brede muzieksmaak. Die was ik op m'n 22e gelukkig ook nog niet kwijt. En ik kende een drummer en iemand die net begon met gitaar spelen. Dat gitaar spelen wilde ik ook, en kampvuurliedjes zijn dan ook geen probleem meer. We gingen ook met z'n drieen nummers spelen, en er stond een keyboard in onze "studio". Het ging weer kriebelen. En hoewel ik bij sommige nummers nog 2e gitaar speel, of bij gebrek aan een bassist de basgitaar op schoot leg, durf ik het weer te zeggen; ik ben (beginnend :P) pianist!
http://www.youtube.com/watch?v=KjVQPVjqfss
(samen met Nick en Arnoud, de betreffende drummer en gitarist)
